Ομοφυλοφιλικός γάμος. Η περίπτωση της Μασαχουσέτης.

Εμφανίσεις: 2127 Συντάχθηκε από Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά στις .

masaxoyseth 01    

Τα «ομοφυλοφιλικά δικαιώματα» επεμβαίνουν και αλλοιώνουν τη φύση του γάμου και όλη την κοινωνία.

«Ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ομοφυλοφίλων έχει αληθινό ενδιαφέρον για την οικογένεια και «παντρεύεται». Οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι στη βάση τους δυσλειτουργικές και ασταθείς. Η επιδίωξη για νομιμοποίηση του ομόφυλου γάμου αντανακλά ουσιαστικά την βαθιά τους επιθυμία να μπει η νομικής σφραγίδα της έγκρισης για την ομοφυλοφιλία και η  επιβολή της με την ισχύ του νόμου σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς μιας κοινωνίας, που δεν θα την δεχόταν ποτέ διαφορετικά...»

Κάποιες υποκειμενικές απόψεις που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία και τα λεγόμενα «ομοφυλοφιλικά δικαιώματα» καθοδηγούν το μεγαλύτερο μέρος  της παγκόσμιας επίθεσης στο γάμο και την οικογένεια. Είναι σημαντικό τα άτομα που θέλουν να υποστηρίξουν την οικογένεια να κατανοήσουν τα βασικά ζητήματα σχετικά με την ομοφυλοφιλία (1) και τα τεράστια προβλήματα που προκαλεί ο ομοφυλοφιλικός γάμος, ώστε να μπορούν να αναγνωρίζουν τις ανακρίβειες και την εξαπάτηση της προπαγάνδας ώστε να εκπαιδεύσουν όσους  έρχονται σε επικοινωνία και να βοηθήσουν στη λήψη σωστών αποφάσεων.


Οι άνθρωποι δεν είναι «γεννημένοι ομοφυλόφιλοι» και η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη.

Αυτή είναι ίσως η πιο θεμελιώδης παρανόηση σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Ένας λόγος για τον οποίο οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές προωθούν απεγνωσμένα τον μύθο ότι η ομοφυλοφιλία είναι έμφυτη, είναι επειδή γνωρίζουν ότι όσοι το πιστεύουν  είναι πιο πιθανό να είναι συμπαθείς σε όλη την ομοφυλοφιλική ατζέντα, και του ομόφυλου γάμου, και επομένως είναι πιο πιθανό να την υποστηρίξουν. Ενώ υπάρχουν περιοδικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης ότι η «επιστήμη» έχει βρει κάποια «νέα στοιχεία» ότι οι ομοφυλόφιλοι «γεννιούνται έτσι», η επίσημη έρευνα δεν το επιβεβαιώνει.

Ειδικότερα, έρευνα που έχει ήδη γίνει με πανομοιότυπα δίδυμα επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία για αυτό. Εξ ορισμού, τα πανομοιότυπα δίδυμα μοιράζονται ακριβώς ίδιο γενετικό υλικό και βιώνουν ακριβώς τις ίδιες χημικές και ορμονικές επιδράσεις πριν τη γέννηση, αλλά η υψηλότερη διαπιστωμένη συσχέτιση ομοφυλοφιλίας μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων που διαπιστώθηκε ποτέ σε μελέτη είναι μόνο 50%. Άλλες μεγαλύτερες και πολύ πιο αυστηρές μελέτες έθεσαν τη συσχέτιση σε πολύ χαμηλότερο ποσοστό, στο 38% μεταξύ πανομοιότυπων δίδυμων ανδρών και 30% για τα πανομοιότυπα δίδυμα κορίτσια.(2).

 Εάν κάποιος ήταν πραγματικά «γεννημένος ομοφυλόφιλος» ή εάν η ομοφυλοφιλία ήταν έμφυτη, ο συσχετισμός της ομοφυλοφιλίας μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων θα έπρεπε να είναι πολύ κοντά στο 100%, δεδομένου ότι είναι γενετικά πανομοιότυποι. Θα μπορούσαμε  ακόμη να υποθέσουμε είναι πως ένα άτομο  θα μπορούσε να έχει γενετικά βασισμένη προδιάθεση για την ομοφυλοφιλία. Αλλά ούτε αυτό διαπιστώθηκε. Σε πρόσφατα γενόμενη μεγάλης έκτασης μελέτη που αφορούσε το γονιδίωμα ατόμων με ομόφυλες έλξεις (3) δε διαπιστώθηκε η ύπαρξη γονιδίων που προδιαθέτουν σε ομοφυλοφιλική συμπεριφορά.


Ενώ δεν γνωρίζουμε όλες τις αιτίες της έλξης για το ίδιο φύλο, γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

Δεδομένου ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη όπως είναι το φύλο ή η φυλή, αλλά είναι μια συμπεριφορά και σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα περιβαλλοντικών επιδράσεων, προκύπτει ότι σε ορισμένες περιπτώσεις είναι διαχειριζόμενη. Η Εθνική Ένωση για την Έρευνα και τη Θεραπεία της Ομοφυλοφιλίας (NARTH), μια ένωση ψυχοθεραπευτών που ειδικεύονται σε αυτήν τη θεραπεία (4), δημοσίευσε το 2009 την πιο ολοκληρωμένη ανασκόπηση των 125 ετών της επιστημονικής και κλινικής εμπειρίας της, που δείχνει ότι η ανεπιθύμητη έλξη του ίδιου φύλου μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς και ότι δεν υπάρχουν απρόσμενοι κίνδυνοι που να σχετίζονται με αυτήν τη θεραπεία.

masaxoyseth 01


Η ομοφυλοφιλία είναι σχετικά σπάνια, αλλά αυξάνει με την «κοινωνική υποστήριξη»

Το ποσοστό του πληθυσμού που θεωρείται ομοφυλόφιλο εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από το πώς ορίζεται ο όρος, καθώς οι άνθρωποι μπορούν και πράγματι αλλάζουν εάν το επιθυμούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Ένας ευρέως αποδεκτός μέσος όρος είναι ότι περίπου το 2% των ανδρών και περίπου το 1% των γυναικών είναι αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό ομοφυλόφιλοι. Σύμφωνα με άλλη μελέτη μόνο ένας στους 15 άνδρες που είχαν ομοφυλοφιλικές εμπειρίες είναι αποκλειστικά ομοφυλόφιλος και μόνο μία περίπου στις 21 γυναίκες. (5) Ωστόσο όσο η ομοφυλοφιλία υποστηρίζεται ιδεολογικά, τόσο  προωθείται η κοινωνική «μετάδοσή της» η οποία προέρχεται από τη γενικότερη αποδοχή του συγκεκριμένου lifestyle. Έφτασε στις ΗΠΑ και σε πρόσφατη έρευνα, το 30% των γυναικών κάτω από τα 25 να προσδιορίζεται ως ΛΟΑΤΚΙ. (6)


Υπάρχουν αυξανόμενες και ανησυχητικές ενδείξεις ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε νοικοκυριά του ιδίου φύλου έχουν σοβαρά προβλήματα.

Δεν είναι αρκετός ο χρόνος που μελετώνται οι ομόφυλες οικογένειες, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της υψηλότερης τάσης προς σεξουαλική προτίμηση  προς το ίδιο  φύλο.(7)


Η σεξουαλική συμπεριφορά δεν αποτελεί χαρακτηριστικό που δικαιολογεί  τη διεκδίκηση  ειδικών δικαιωμάτων εκ μέρους των ομοφυλοφίλων.

Μία από τις θεμελιώδεις απαιτήσεις των ομοφυλοφίλων είναι ότι αξίζουν «ίσα δικαιώματα» με τους ετεροφυλόφιλους, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να παντρευτούν ένα άτομο του ίδιου φύλου. Παραπονούνται ότι παραβιάζονται τα πολιτικά τους δικαιώματα σύμφωνα με το Σύνταγμα, εκτός εάν η κοινωνία τους παραχωρήσει τα αιτήματά τους. Ωστόσο, για  να αποδεχθούν μια αναφερόμενη «καταπάτηση δικαιωμάτων» μιας ομάδας, τα δικαστήρια εφαρμόζουν τρία κριτήρια: 1) πρέπει να υπάρχει σαφές ιστορικό διακρίσεων κατά της ομάδα, 2) τα μέλη της ίδιας της ομάδας να είναι ανίσχυρα να βοηθήσουν τον εαυτό τους, ώστε να αποφύγουν τις διακρίσεις,  3) τα μέλη της ομάδας να έχουν  αμετάβλητα χαρακτηριστικά, όπως η φυλή ή η εθνική καταγωγή. Για χρόνια, τα δικαστήρια  όριζαν ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν πληρούν τα δύο τελευταία κριτήρια.  Πρόσφατα, κάποιοι ακτιβιστές δικαστές σε επίπεδο περιφερειακού δικαστηρίου αγνόησαν αυτά τα κριτήρια και προχώρησαν σε αναγνώριση του «ομόφυλου γάμου».


Οι νόμοι που αποτρέπουν τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου δεν είναι όπως εκείνοι που κάποτε εμπόδιζαν τον γάμο ατόμων διαφορετικής φυλής.

Παρόλο που οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές και άλλοι (π.χ δημοσιογράφοι των ΜΜΕ), προσπαθούν να βρουν ομοιότητες μεταξύ των δύο, δεν μπορούν να γίνουν αξιόπιστες συγκρίσεις. Οι νόμοι που απαγόρευαν  το διαφυλετικό γάμο είχαν ως στόχο την προστασία κάποιων πολιτικών δικαιωμάτων και δεν παραβίαζαν την αντίληψη της κοινωνίας σχετικά με τον θεσμό του γάμου. Το να επιτρέπεται, όμως, στα άτομα του ίδιου φύλου να παντρευτούν είναι ένας τόσο ριζικός επαναπροσδιορισμός του θεσμού του γάμου που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιες θα είναι οι αρνητικές μακροπρόθεσμες συνέπειες από αυτό το βήμα.


Τι μπορεί να προκαλέσει ο «γάμος» του ίδιου φύλου; Η περίπτωση της Μασαχουσέτης

Όποιος πιστεύει ότι ο «γάμος» του ίδιου φύλου είναι μια καλοήθης εκκεντρικότητα που δεν θα επηρεάσει το μέσο άνθρωπο, θα πρέπει να εξετάσει τι έχει προκαλέσει στη Μασαχουσέτη. Ακολουθεί μια  εκτίμηση του 2008, 5 χρόνια μετά την νομιμοποίησή του (8).

Ο ομοφυλοφιλικός «γάμος» είναι το εργαλείο που αναγκάζει στην αποδοχή και κανονικοποίηση της ομοφυλοφιλίας σε όλους τους τομείς. Τα πράγματα εξελίσσονται γρήγορα και αυτό που έχει συμβεί ως τώρα (2008) είναι μόνο η αρχή. Στις 18 Νοεμβρίου 2003, το Ανώτατο Δικαστικό Δικαστήριο της Μασαχουσέτης ανακοίνωσε ότι ήταν αντισυνταγματικό να μην επιτρέπεται ο «γάμος» ατόμων του ίδιου φύλου.


Έξι μήνες αργότερα, άρχισαν να γίνονται ομοφυλόφιλοι γάμοι.
Και να τι ακολούθησε:


Στα δημόσια σχολεία.


Στους μαθητές δόθηκε βιβλιογραφία για τον εν λόγω γάμο  - πως είναι πλέον ένα φυσιολογικό κομμάτι της κοινωνίας.

Η καταπολέμηση της «ομοφοβίας» στα σχολεία είναι πλέον κορυφαία προτεραιότητα και περιλαμβάνει την πλήρη αποδοχή της αλλαγής φύλου των μαθητών, του crossdressing, την έκδοση και διανομή σε σχολεία έντυπου επιμορφωτικού ομοφυλοφιλικού πορνογραφικού υλικού κτλ.


Δημόσια υγεία


Ενδοοικογενειακή βία


Επιχειρήσεις


Νομικό επάγγελμα


Υιοθέτηση παιδιών από ομοφυλόφιλα «παντρεμένα» ζευγάρια


Κυβερνητική πολιτική.


Η δημόσια παρουσία


Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης


Εν κατακλείδι,

Ο ομοφυλόφιλος «γάμος» κρέμεται πάνω στην κοινωνία σαν καταπέλτης έχοντας λάβει  τη δύναμη της νομιμότητας. Και μόλις ξεκίνησε... Δυστυχώς, η επιβολή του γάμου των ομοφυλοφίλων ήταν ένας συνδυασμός ριζοσπαστικών, αλαζονικών δικαστών και αξιοθρήνητα δειλά πολιτικών. Είναι πολύ σαφές ότι η εμμονή του ομοφυλοφιλικού κινήματος για το γάμο δεν οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί θα ήθελαν να παντρευτούν. Στην πραγματικότητα, ένα πολύ χαμηλό ποσοστό ομοφυλοφίλων «παντρεύεται». Η έρευνα δείχνει ότι οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι εκ προοιμίου δυσλειτουργικές σε πολλά επίπεδα και «γάμος» όπως τον ξέρουμε δεν είναι κάτι που μπορούν να επιτύχουν, αλλά ούτε ακόμα και το επιθυμούν. Πρόκειται, όμως, για τη βαθιά τους επιθυμία να μπει η νομική σφραγίδα της έγκρισης για την ομοφυλοφιλία και η επιβολή της με την ισχύ του νόμου σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς μιας κοινωνίας που δεν θα την δεχόταν ποτέ διαφορετικά.

masaxoyseth 01


Πηγές- Αναφορές:

1. https://familywatch.org/wp-content/uploads/sites/5/2017/10/policy_brief_porn.pdf (Βασική πηγή)

2. Hershberger, SL (1997): A twin registry study of male and female sexual orientation. J. of Sex Research 34, 212-222.

3. https://www.nature.com/articles/d41586-019-02585-6

4. Extensive information about the treatment of same-gender attraction can be found at NARTH’s Web site www.narth.org.

5.Laumann, E. et. al, (1994).  The Social Organization of Sexuality: Sexual Practices in the United States. Chicago: University of    Chicago Press.

6. https://www.lifesitenews.com/news/shock-poll-claims-30-of-u.s-women-under-25-identify-as-lgbt-dire-implications?utm_source=LifeSiteNews.com&utm_campaign=b70d618e74-Daily%2520Headlines%2520-%2520U.S._COPY_876&utm_medium=email&utm_term=0_12387f0e3e-b70d618e74-404518321

7. Stacey, J. & Biblarz, T.J. (2001). (How) Does sexual orientation of parents matter? American Sociological Review, 65, 159-183.

8. http://familywatch.org/wp-content/uploads/sites/5/2017/05/effects_of_ssm.pdf  (Βασική πηγή)

* www.familywatchinternational.org, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Ετικέτες: Γενετήσιος Προσανατολισμός - Ταυτότητα Φύλου

Εκτύπωση