Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων: Βοηθώντας τους γονείς που τα παιδιά τους ταλαιπωρούνται από την ομοφυλοφιλία
Στηρίζοντας και κατευθύνοντας τους γονείς που τα παιδιά τους παρουσιάζουν ψυχολογική ασυμφωνία με το βιολογικό φύλο τους και έλκονται από το δικό τους φύλο.
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων δεσμεύεται να βοηθήσει τα παιδιά να φτάσουν στο βέλτιστο σωματικό και συναισθηματικό τους δυναμικό. Για το λόγο αυτό, το Κολλέγιο έχει προβεί σε ανασκόπηση των διαθέσιμων επιστημονικών στοιχείων σχετικά με τη φύση της έλξης του ιδίου φύλου (SSA). Η παρούσα ανασκόπηση επιθυμεί να καταστήσει ικανούς τους γονείς και τα παιδιά τους ώστε να κάνουν τις υγιείς επιλογές στη ζωή σχετικά με τη σεξουαλική συμπεριφορά.
Οι ερευνητές συμφωνούν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός αναπτύσσεται κατόπιν συνδυασμού περιβαλλοντικών και βιολογικών επιρροών. Η συζήτηση καταλήγει πάντα στο ερώτημα σχετικά με το κατά πόσον η αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού είναι μόνιμη ή ακόμα και πιθανή να πραγματοποιηθεί.
Οι ερευνητές που υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία πιστεύουν ότι εγγενείς βιολογικοί παράγοντες υπερτερούν της όποιας περιβαλλοντικής συμβολής. Επομένως, θεωρούν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι έμφυτος και αμετάβλητος. Αυτοί οι ερευνητές και θεραπευτές βλέπουν την SSA ως μια φυσιολογική παραλλαγή της σεξουαλικής ανάπτυξης του ανθρώπου. Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής ή περιορισμού της SSA ισοδυναμεί με την προσπάθεια αλλαγής της εθνικότητας ενός ατόμου.
Επομένως οι θεραπευτές που υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία αντιτίθενται σε θεραπεία σεξουαλικού επαναπροσανατολισμού σε όλες τις περιπτώσεις, υποστηρίζοντας ότι όσοι παρουσιάζουν αμφιθυμία για την έλξη τους προς το ίδιο φύλο, εκείνοι είναι που πάσχουν από τη λεγόμενη «εσωτερικοποιημένη ομοφοβία» και τους συμβουλεύουν να προσφύγουν σε ειδική συμβουλευτική που θα τους επιτρέψει να δεχτούν την έμφυτη ομοφυλοφιλία τους.
Άλλοι ερευνητές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι η επιστήμη λέει μια πολύ διαφορετική ιστορία - αυτή της ελάχιστης βιολογικής επίδρασης και της υψηλού βαθμού σεξουαλικής ρευστότητας. Υποστηρίζουν ότι η αντικειμενική ανασκόπηση των δεδομένων υποδεικνύει με σοβαρό τρόπο ότι η ανεπιθύμητη SSA μπορεί να προληφθεί και να μεταβληθεί για πολλούς που επιθυμούν να έχουν αυτό το αποτέλεσμα. Ενώ ορισμένοι από αυτούς τους θεραπευτές θεωρούν ότι η SSA είναι μια ψυχοσεξουαλική αναπτυξιακή διαταραχή, άλλοι απορρίπτουν αυτήν την έννοια. Το κοινό όμως που τους ενώνει είναι η επιμονή τους στο δικαίωμα του ασθενούς σε συνειδητή συναίνεση και αυτοπροσδιορισμό.(1, 2)
Τα τελευταία 40 χρόνια, η πλειοψηφία των μελετών για την SSA έχει διεξαχθεί, αναθεωρηθεί και εκδοθεί από ερευνητές που θεωρούν φυσιολογική την ομοφυλοφιλία, πολλοί από τους οποίους επίσης είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι. (1) Σχεδόν όλες οι μελέτες προβλήθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, αποδεικνύοντας ότι το SSA είναι εγγενές. Στην πραγματικότητα όμως κάθε μία από αυτές, από την ανάλυση των γονιδίων, έως τη δομή του εγκεφάλου, τη διαμόρφωση των δακτυλικών αποτυπωμάτων, τη δεξιοχειρία, το μήκος των δακτύλων, το τρεμόπαιγμα των ματιών, τα χαρακτηριστικά του αυτιού, τις προφορικές λεκτικές δεξιότητες και τις εμβρυικές ορμόνες, έχουν όλες αποτύχει να επαληθευθούν με νέες ανάλογες μελέτες, έχουν υποστεί κριτική για τους περιορισμούς που τέθηκαν στις έρευνα και έχουν παντελώς απομυθοποιηθεί. (3-7) Αυτό το συμπέρασμα αφορά και την ευρέως δημοσιευμένη έρευνα πάνω στον εγκέφαλο του Dr. Simon LeVay, (8) και την έρευνα των ομοφυλοφιλικών γονιδίων του Dr. Dean Hamer (9-12).
Υπάρχει, ωστόσο, μια κάπως μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης SSA μεταξύ των πανομοιότυπων-μονοωογενών διδύμων σε σχέση με τους αδελφούς–διωογενείς διδύμους, γεγονός που υποδηλώνει την ύπαρξη κληρονομικών προδιαθεσικών παραγόντων τουλάχιστον για μερικούς. Τα δεδομένα ωστόσο από αυτές τις πολλαπλές μελέτες των μονοωογενών διδύμων, αποδεικνύουν ότι αυτή η κληρονομική επιρροή είναι ελάχιστη. (13-17)
Κάθε χαρακτηριστικό επηρεάζεται από τα γονίδια, αλλά μόνο ορισμένα χαρακτηριστικά καθορίζονται πλήρως από αυτά. Όταν λέμε "Γενετικά προκαθορισμένο" ισοδυναμεί με πεπρωμένο, αλλά το "γενετικά επηρεασμένο" δεν είναι έτσι. (1,17). Τα πανομοιότυπα δίδυμα έχουν ακριβώς το ίδιο DNA και μοιράζονται τα γενετικά προκαθορισμένα χαρακτηριστικά κατά 100% σε μια χρονική στιγμή. Το χρώμα των ματιών είναι ένα γενετικά καθορισμένο γνώρισμα, έτσι τα ταυτόσημα δίδυμα έχουν πάντα το ίδιο χρώμα των ματιών. Η SSA, ωστόσο, εμφανίζεται συγχρόνως μόνο στο 10-30% των περιπτώσεων (σημ. Μεταφραστή: των ομοφυλοφίλων διδύμων) συγχρόνως σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει gay γονίδιο, και ότι τουλάχιστον στο 70% των περιπτώσεων αυτής της παραλλαγής στο σεξουαλικό προσανατολισμό δεν πρόκειται για συμπεριφορά που κληρονομείται (13-22).
Ο Francis Collins, MD, διευθυντής του έργου για το ανθρώπινο γονιδίωμα, Human Genome Project, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "υπάρχει ένα αναπόφευκτο στοιχείο κληρονομικότητας σε πολλά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Για κανένα όμως από αυτά δεν μπορεί να είναι προφητική η κληρονομικότητα". Για το SSA, δηλώνει ότι "ο σεξουαλικός προσανατολισμός επηρεάζεται γενετικά αλλά δεν είναι αυστηρά προκαθορισμένος από το DNA ... όποια γονίδια και αν εμπλέκονται, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μιά προδιάθεση, και δεν αποτελούν προκαθορισμένες δεσμεύσεις". (23) Περιβάλλον και ελεύθερη βούληση αλληλεπιδρούν με αυτές τις "προδιαθέσεις" και παίζουν τον σημαντικό τους ρόλο στην ανάπτυξη του SSA.
Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση 21 μελετών που αφορούσαν ομοφυλόφιλους γονείς, αποκάλυψε τη σημαντική επιρροή του σεξουαλικού προσανατολισμού των γονέων στη ζωή των παιδιών τους. Κάθε μεμονωμένη μελέτη κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ παιδιών ομοφυλοφίλων και ετεροφυλοφίλων γονέων. Λόγω σοβαρών μεθοδολογικών ελαττωμάτων, ωστόσο, αμφισβητήθηκε η αξιοπιστία αυτών των μελετών. Οι φιλικοί προς την ομοφυλοφιλία ερευνητές Judith Stacey και Timothy Biblarz πραγματοποίησαν ακολούθως μια δική τους μετα-ανάλυση αυτών των μελετών που αποσκοπούσε στην ελαχιστοποίηση της επίδρασης αυτών των ελαττωμάτων. Προς έκπληξή τους, αποκαλύφθηκαν τώρα σημαντικές διαφορές: Τα παιδιά που ανατράφηκαν από ομοφυλόφιλους γονείς είχαν περισσότερες πιθανότητες να αρχίσουν σεξουαλική δραστηριότητα σε πρωιμότερη ηλικία, να έχουν σεξουαλικές επαφές και με τα δύο φύλα, και να προσδιορίζουν τους εαυτούς τους ως ομοφυλόφιλους, απ' ό, τι τα παιδιά που γεννήθηκαν από ετεροφυλόφιλους γονείς ». (24)
Οι Stacey και Biblarz επίσης διαπίστωσαν ότι οι γιοι των λεσβιών ήταν λιγότερο επιθετικοί και οι κόρες πιο επιθετικές από εκείνες των ετεροφυλοφίλων ζευγαριών. Τα παιδιά με γονείς του ίδιου φύλου ήταν λιγότερο πιθανό να συμμορφωθούν με τους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων. Οι ερευνητές το χαιρέτισαν αυτό ως ένα θετικό αποτέλεσμα. Αυτό δεν είναι τώρα ακριβώς το αντικείμενό μας , όμως, αξίζει να επισημάνουμε πως η θηλυκή μεταμόρφωση των αγοριών και η αρρενοποίηση των κοριτσιών παρατηρείται επίσης και στην διαταραχή ταυτότητας φύλου της παιδικής ηλικίας (Gender Identity Disorder,GID).(24, 25, 26)
Τα παιδιά με GID μπορούν να δηλώσουν ρητά ότι επιθυμούν να είναι το αντίθετο φύλο, να ντύνονται ως τέτοια, να επιμένουν σε συμπεριφορά τουαλέτας ως αντίθετο φύλο και να ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με μη στερεοτυπικό παιχνίδι ακόμη και πριν από την ηλικία των 4. Αυτά τα παιδιά αναφέρονται ως έχοντα διαταραγμένο ή ασύμφωνο φύλο.(25) Ο συναισθηματικός πόνος αυτών των παιδιών είναι αδιαμφισβήτητος και πολλοί ερευνητές που βλέπουν θετικά την ομοφυλοφιλία συμφωνούν ότι το GID μπορεί να θεραπευθεί. Μέχρι και το 75% των αθεράπευτων "μπερδεμένων" αγοριών και ένα έως δύο τρίτα των μη θεραπευμένων "μπερδεμένων" κοριτσιών θα αναπτύξουν SSA. Από την άλλη πλευρά, η SSA μπορεί να αποφευχθεί όταν αντιμετωπίζεται επιτυχώς το GID. (2, 26, 27)
Πολλοί έφηβοι που αναπτύσσουν την SSA, ωστόσο, δεν πληρούσαν ποτέ τα κριτήρια για GID. Θα έπρεπε να βιαστούν να θεωρήσουν αυτοί οι νέοι ότι έχουν ομοφυλοφιλική ταυτότητα; Όχι βέβαια. Οι σεξουαλικές επιθυμίες είναι ιδιαίτερα ρευστές κατά την εφηβεία. Μιά έρευνα του 1992, για παράδειγμα, ανέφερε ότι το 25% των μαθητών της 1ης Γυμνασίου ήταν αβέβαιοι για τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους (28). Το 2002, οι Bearman και Breukner διαπίστωσαν ότι το 9,7% των εφήβων είχαν κάποτε μια ρομαντική έλξη για κάποιον του ίδιου φύλου. (29) Ωστόσο, το ποσοστό των ενηλίκων που προσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλοι είναι σταθερά 3% ή λιγότερο. (1) Το να έχουν επιθυμία για το ίδιο φύλο, φαντασιώσεις και / ή εμπειρίες ως έφηβοι δεν σημαίνει ότι ένας έφηβος είναι ή θα γίνει ομοφυλόφιλος.
Αυτοί που κολλούν στους εαυτούς τους ετικέτες "ομοφυλόφιλου" ή "αμφιφυλόφιλου" τείνουν να γίνονται σεξουαλικά ενεργοί σε νεότερες ηλικίες και να σχετίζονται και με τα δύο φύλα συχνότερα από τους συνομηλίκους τους. Οι σοβαρές σωματικές και συναισθηματικές νόσοι που συνδέονται με την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά είναι καλά μελετημένες. Τα αυξημένα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών και οινοπνευματωδών ποτών, άγχους, κατάθλιψης, αυτοκτονίας, διατροφικών διαταραχών και βίας μεταξύ των συντρόφων είναι πιο διαδεδομένα στους ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες απ' ό,τι στους ετεροφυλόφιλους ομολόγους τους. (30, 31)
Για τους λόγους αυτούς, οι έφηβοι πρέπει να αποθαρρύνονται να διεκδικούν και να αυτοχαρακτηρίζονται με μια "ομοφυλοφιλική" ταυτότητα ή να χαρακτηρίζουν τους άλλους ως "ομοφυλόφιλους". Αντ' αυτού, όλοι οι έφηβοι πρέπει να ενθαρρύνονται να εξασκούν την σεξουαλική αποχή.
(Σημ. Μεταφραστή: Προκειμένου να προφυλάξουν τους εαυτούς τους από τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς και να του δώσουν χρόνο να επεξεργαστεί τα συναισθήματά του.)
Τι έχει να πει η επιστήμη σχετικά με τη δυνατότητα αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού ενός εφήβου ή ενηλίκου μετά την υιοθέτηση μιας ομοφυλοφιλικής ταυτότητας ; Μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τον επαναπροσανατολισμό δείχνει ότι υπάρχει δυνατότητα αλλαγής σε όλες τις ηλικίες.(32) Η αναζήτηση θεραπείας πριν την έναρξη της ομοφυλοφιλικής δραστηριότητας, η ηλικία κάτω των 35 ετών, η παρουσία παρελθόντων ή τρεχουσών ετεροφυλοφιλικών ενδιαφερόντων, το δυνατό κίνητρο για αλλαγή και η συνεργασία με έναν θεραπευτή που πιστεύει ότι η αλλαγή είναι εφικτή, συνδέονται όλα με μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας. (26)
Ο Δρ Nicholas Cummings, πρώην Πρόεδρος της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, πιστεύει ότι εκείνοι με SSA μπορούν να έχουν ομοφυλοφιλική ταυτότητα και να διάγουν ευτυχισμένη και υγιή ζωή. Είναι εξίσου υποστηρικτικός όμως και στην υπεράσπιση του δικαιώματος να λάβει θεραπεία επαναπροσανατολισμού κάποιος που ενοχλείται από τα ομόφυλα συναισθήματά του. Σε μια περίοδο είκοσι χρόνων στο Kaiser-Permanente στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, ο Dr. Cummings αντιμετώπισε και διατήρησε εκτεταμένες σημειώσεις που αφορούσαν 18.000 ασθενείς του που ήταν δυσαρεστημένοι με τη SSA τους. Τα δύο τρίτα των ασθενών βοηθήθηκαν από τη θεραπεία. Το 20% αυτής της ομάδας επαναπροσανατολίστηκε με επιτυχία. Το υπόλοιπο 80% κατάφερε να μειώσει τις υψηλού κινδύνου ομοφυλοφιλικές συμπεριφορές .(33)
Το 1998, ο Dr. Throckmorton επίσης υποστηρικτής του δικαιώματος επιλογής σεξουαλικού προσανατολισμού, διενήργησε μια εκτεταμένη ανασκόπηση των εκθέσεων επαναπροσανατολισμού που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Mental Health.Διαπίστωσε ότι πολλές μορφές ακόμη και τυποποιημένων θεραπευτικών παρεμβάσεων είχαν επιτυχώς οδηγήσει σε αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού. (32)
Το 1973, Dr. Robert Spitzer είχε τον καθοριστικό ρόλο στην απομάκρυνση της ομοφυλοφιλίας ως ψυχικής διαταραχής από τα Ψυχιατρικά εγχειρίδια και σήμερα παραμένει ακόμη ένας υποστηρικτής των "δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων". Επί δεκαετίες πίστευε σθεναρά ότι η αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού ήταν αδύνατη. Το 2003, αφού μελέτησε μια ομάδα 200 "πρώην ομοφυλόφιλων" ανδρών και γυναικών, ανέτρεψε τη στάση του. Όλοι οι συμμετέχοντες έδειξαν ότι πέτυχαν ποικίλου βαθμού μακροχρόνια αλλαγή του σεξουαλικού προσανατολισμού τους, έως και πλήρη ετεροσεξουαλικότητα χωρίς να υποφέρουν από αρνητικές συνέπειες από τη θεραπεία. (34) Παρόμοια ευρήματα αναφέρθηκαν το 2007 από τους Dr.Jones και Yarhouse. Αυτοί οι ερευνητές μελέτησαν μια ομάδα «πρώην ομοφυλόφιλων» που συμμετείχαν με επιτυχία σε θεραπευτικό πρόγραμμα που υποστηρίχθηκε από ομάδα θρησκευομένων ατόμων για να αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό (35).
Η ιστοσελίδα της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης υποστηρίζει επίσης την έννοια της σεξουαλικής ρευστότητας: "Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι έμφυτος και σταθερός. Ωστόσο, ο σεξουαλικός προσανατολισμός αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Τα άτομα μπορούν να αναγνωρίσουν σε διάφορα σημεία της ζωής τους ότι αισθάνονται ετεροφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι, λεσβίες ή αμφιφυλόφιλοι.»(36)
Συνοπτικά, η SSA καθορίζεται από μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ οικογενών και περιβαλλοντικών επιρροών, ιδιαίτερων γεγονότων, κοινωνικών και βιολογικών παραγόντων. Η διαταραχή της διαδικασίας attachment–ταύτισης με τον γονέα του ιδίου φύλου, η ασαφής συμπεριφορά που αφορά τα δύο φύλα, η απόρριψη από τους συμμαθητές του ίδιου φύλου, η σεξουαλική κακοποίηση, η εμπειρία της πορνογραφίας και ο σεξουαλικός πειραματισμός συνδέονται με την SSA για πολλούς, αλλά δεν την προκαλούν μονομερώς ή καθ’ ολοκληρίαν. Με άλλα λόγια, όχι κάθε άτομο που έχει αυτές τις εμπειρίες θα αναπτύξει SSA, και όχι κάθε άτομο με SSA θα έχει ιστορικό τέτοιων εμπειριών. Είναι πιθανό ότι βιολογικές επιδράσεις και μη αναγνωρισμένοι περιβαλλοντικοί ή κοινωνικοί παράγοντες παίζουν επίσης κάποιο ρόλο. (1, 2, 13-16). Αυτό που το σημερινό πολιτικό κλίμα αγνοεί είναι ότι τα δεδομένα των τελευταίων σαράντα χρόνων υποδεικνύουν μόνο μια μικρή βιολογική συμβολή και μια σημαντικού βαθμού σεξουαλική ρευστότητα.
Οι γονείς διατηρούν το δικαίωμα να παίρνουν κατά την κρίση τους αποφάσεις που αφορούν την υγειονομική περίθαλψη των δικών τους παιδιών με βάση ακριβείς και αμερόληπτες ιατρικές πληροφορίες. Το ίδιο δικαίωμα έχουν οι έφηβοι που είναι ψυχοκοινωνικά ώριμοι. Ενώ οι σεξουαλικές προτιμήσεις μπορεί να μην επιλέγονται καταρχήν συνειδητά, ωστόσο, από τη στιγμή που το άτομο είναι σε θέση να τις αναγνωρίσει, έχει και το δικαίωμα να επιλέξει τί να κάνει με αυτές. Κανείς δεν είναι "γεννημένος gay". Οι βιολογικές και περιβαλλοντικές επιδράσεις μπορούν είτε να υιοθετηθούν είτε να αποφευχθούν.
Ως εκ τούτου, η SSA μπορεί πράγματι να προληφθεί και μπορεί να μεταβληθεί σε ποικίλους βαθμούς για πολλούς από εκείνους που επιθυμούν αυτή την αλλαγή. Τέλος, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ενώ η επιθυμία για αλλαγή είναι μια επιλογή - δεν επιτυγχάνει ο καθένας που προσπαθεί να αλλάξει.
(Σημ. μεταφραστή: Αυτό ισχύει για τον κάθε άνθρωπο που αγωνίζεται να αποβάλλει ένα ανεπιθύμητο στοιχείο του χαρακτήρα του. Παρόλα αυτά δεν πρέπει ποτέ να σταματά τον προσωπικό του αγώνα. Η παραίτηση ισοδυναμεί με ήττα, ενώ η φιλότιμη προσπάθεια προσελκύει τη χάρη του Θεού που τελικά του δωρίζει την λύση στο ζήτημά του.)
Ανεξάρτητα πάντως από το τί πιστεύει κανείς για την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, είναι απαραίτητο να υπάρχει ομοφωνία στο ότι δεν δεχόμαστε καμία μορφή άδικης διάκρισης και βίας για οποιονδήποτε άνθρωπο.
Κύρια Συγγραφέας: Michelle Cretella, MD, FCP, Απρίλιος 2008.
Οι γονείς και οι έφηβοι μπορούν να αναζητήσουν περαιτέρω στοιχεία σε αυτό το θέμα στην ιστοσελίδα:
Παραπομπές-βιβλιογραφία.
1. Satinover, Jeffery. Homosexuality and the Politics of Truth. Baker Book House Company, Grand Rapids, MI,1996.
2. Nicolosi, J. and Nicolosi, L. A Parent’s Guide to Preventing Homosexuality. Intervarsity Press, Downers Grove, IL, 2002.
3. Mustanski, BS, et al. “A Critical Review of Recent Biological Research on Human Sexual Orientation.” Annual Review of Sex Research, 2002, 12, 89-140.
4. Byne, William and Parsons, Bruce, “Human Sexual Orientation: The Biologic Theories Reappraised,” Archives of General Psychiatry, Vol. 50, March 1993: 228-239.
5. Byne, W., “The Biological Evidence Challenged,” Scientific American (May 1994): 50-55.
6. Byne, W., “Science and Belief: Psychobiological Research on Sexual Orientation.” Journal of Homosexuality, 1995, 28, 303-344.
7. Byne, E., “Why We Cannot Conclude that Sexual Orientation is Primarily a Biological Phenomenon.” Journal of Homosexuality, 1997, 34, 1, 73-80.
8. Byne, W. et al. “The Interstitial Nuclei of the Human Anterior Hypothalamus: An Investigation of Variation with Sex, Sexual Orientation, and HIV Status.” Hormones and Behavior, 2001, 40: 86-92.
9. Byne, W. et al. “A Lack of Dimorphism of Sex or Sexual Orientation in the Human Anterior Commissure, Brain Research, 2002, 936: 95-98.
10. Breedlove, M.S. “Sex on the Brain.” Nature, 1997, 389, p.801.
11. Horgan, J. “Gay Genes, Revisited: ‘Doubts Arise Over Research on the Biology of Homosexuality,” Scientific American, Nov. 1995, p.26.
12. Rice, G., et al. “Male Homosexuality: Absence of Linkage to Microsatellite Markers at Xq28. Science, 1999, 284, 665-667.
13. Whitehead, Neil “The Importance of Twin Studies,” April 2006, http://mygenes.co.nz/whitehead_twinjhs.pdf
14. Whitehead, Neil “Latest Twin Study Confirms Genetic Contribution To SSA Is Minor” http://www.narth.com/#!gay—born-that-way/cm6x
15. Whitehead, Neil “2002 Study Shows The Importance of Social Factors, Cannot Detect Genetic Factors in SSA.”
http://mygenes.co.nz/whitehead_twinjhs.pdf
16. Satinover, Jeffery. “How Might Homosexuality Develop? Putting the Pieces Together,” http://media.wix.com/ugd/ec16e9_996981251933490a96b5c7098b4719ad.pdf, accessed 9/6/16.
17. Whitehead, NE, Whitehead, BK (1999): My Genes Made Me Do It! Huntington House, Layfayette, Louisiana. Available at: http://www.mygenes.co.nz
18. Baker, Catherine. Behavioral Genetics: an introduction to how genes and environments interact through development to shape differences in mood, personality and intelligence. NY: The American Association for the Advancement of Science and the Hastings Center. Free on-line at: http://www.aaas.org/spp/bgenes/publications.html
19. “Brief on Sexual Orientation and Genetic Determinism, “ The Council for Responsible Genetics, May 2006. http://www.genewatch.og/programs/determinism/SO.html
20. Bailey, J. “Measurement Models for Sexual Orientation in a Community Twin Sample,” Behavioral Genetics, 2000 July; 30(4): 345-56
21. Bailey, J. “Genetic and Environmental Influences on Sexual Orientation and its Correlates in an Australian Twin Sample,” Journal of Personality and Social Psychology, 2000, Vol. 78, No. 3, 524-536.
22. Kendler, K. “Sexual Orientation in a U.S. National sample of Twin and Non-Twin Sibling Pairs.” American Journal of Psychiatry, Nov. 2000; 157:1843-1846.
23. Byrd, A. Dean, (2006) “Homosexuality is not hardwired,” Concludes Dr. Francis S. Collins, Head of the Human Genome Project.” http://media.wix.com/ugd/ec16e9_6383aaf45def47e0946ee07fbe0afb50.pdf, accessed 9/6/16.
24. Stacey, J. and Bilarz, T., “(How) Does the Sexual Orientation of Parents Matter,” American Sociological Review, 66 (2001): 174, 179.
25. DSM IV-TR, The American Psychiatric Association, 2000.
26. Kaplan, H. and Sadock, B., Synopsis of Psychiatry Behavioral Sciences Clinical Psychiatry, sixth edition, Williams & Wilkins, 1991 (p. 752).
27. Zucker, K. and Bradley, S., Gender Identity Disorder and Psychosexual Problems in Children and Adolescents, The Guilford Press, New York, NY 10012, 1995 (p. 283).
28. Remafedi, G., Resnick, M., et al., “Demography of Sexual Orientation in Adolescents,” Pediatrics Vol. 89, April 1992 (pp. 714-721).
29. Bearman, P.S., & Bruckner, H. (2002). Opposite-sex twins and adolescent same-sex attraction. American Journal of Sociology, 107, 1179-1205.
30. Diggs, John, “The Health Risks of Gay Sex” John Diggs, Jr., M.D. reviews data published by the CDC and medical journals over the past 20 years. It is downloadable in PDF format from the website of the Corporate Resource Council: http://www.corporateresourcecouncil.org/white_papers/Health_Risks.pdf
31. Fitzgibbons, Richard, “Gay Teens: Studies on Emotional/Relational Health” http://www.narth.com/docs/instability.html (Oct 2005).
32. Throckmorton, Warren “Attempts to Modify Sexual Orientation: A Review of Outcome Literature and Ethical Issues.” Journal of Mental Health. Vol. 20, October 1998 (pp. 283-304).
33. “Former APA President Describes His Work With SSA Clients,” http://testpathvoc.weebly.com/apa-president-dr-nicholas-cummings.html, accessed 9/6/16.
34. Spitzer, Robert L., “Can Some Gay Men and Lesbians Change Their Sexual Orientation?,” Archives of Sexual Behavior, Vol. 32, No. 5, Oct. 2003: 403-417.
35. Jones, Stanton and Mark Yarhouse, Ex-Gays? A Longitudinal Study Of Religiously Mediated Change in Sexual Orientation. Intervarsity Press, Downers Grove, IL, 2007.
36. American Psychiatric Association 2008 On-line Fact Sheet Regarding FAQs about sexual orientation available at: http://www.healthyminds.org/glbissues.cfm
Πηγή: Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων